Decyzja zapadła na 37. sesji Komitetu Międzynarodowego, w dniach 16 – 27 czerwca 2013 r. w Phnom Penh w Kambodży. Gremium, składające się z przedstawicieli 21 państw wybranych spośród grona sygnatariuszy Konwencji UNESCO, rozpatrzyło propozycje kolejnych wpisów.
Na Liście Światowego Dziedzictwa pojawiły się m.in. kolejne obiekty zlokalizowane w Polsce (osiem cerkwi na Szlaku Architektury Drewnianej w woj. małopolskim i podkarpackim). Poszerzono też 3 wcześniejsze wpisy na liście (np. Królewskie Kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni).
Przedmiotem obrad była również m.in. ocena stanu zachowania wybranych obiektów znajdujących się na liście UNESCO. Na dorocznej sesji Komitet postanowił umieścić sześć miejsc w Syrii na Liście Światowego Dziedzictwa w Zagrożeniu, by pomóc w ochronie i konserwacji cennych zabytków, które ucierpiały podczas konfliktu zbrojnego.
Ogółem na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO znajduje się obecnie 981 miejsc. Poniżej prezentujemy zarówno nowe, jak i rozszerzone wpisy.
Na zdjęciu: krajobraz kulturowy tarasów ryżowych w regionie Honghe Hani, Chiny.
Tarasy ryżowe rozciągają się na zboczach gór Ailao aż do brzegu Rzeki Czerwonej (Hóng He).
Obszar upraw ryżu w regionie Honghe Hani, w południowej części prowincji Yunnan, obejmuje 16 603 hektarów. W ciągu ostatnich 1300 lat rozwinięto tu kompleksowy system kanałów nawadniających pola.
Transgraniczny Obiekt Światowego Dziedzictwa Maloti-Drakensberg, Lesotho/RPA
Ten wpis stanowi rozszerzenie pozycji, która figuruje na liście UNESCO od 2000 r. - Parku Narodowego uKhahlamba/Drakensberg - o Park Narodowy Sehlabathebe (Lesotho).
Zlokalizowany w Górach Smoczych, na granicy Lesotho i RPA obszar ochrony przyrody, został zaliczony do kategorii dóbr przyrodniczo-kulturowych.
Nadmorska pustynia Namib, Namibia
W południowo-zachodniej Afryce, nad Atlantykiem, rozciąga się rozległa przybrzeżna pustynia.
Osobliwością florystyczną tego terenu jest roślinność o krótkiej żywotności, wchłaniająca wilgoć z mgieł napływających znad oceanu. Ten wyjątkowej urody krajobraz stanowi unikalne środowisko wielu bezkręgowców, gadów i ssaków żyjących wyłącznie w tym miejscu.
Do powstania pustyni Namib przyczynił się zimny Prąd Benguelski, płynący z południa na północ na Oceanie Atlantyckim.
Góra Kenia - rezerwat Lewa, Kenia
Ten wpis został obecnie poszerzony o rezerwat dzikiej zwierzyny w Lewa (Lewa Wildlife Conservancy).
Park Narodowy Góry Kenia został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO w 1997 r. Masyw wulkaniczny z ośnieżonym pięciotysięcznikiem zlokalizowany jest zaledwie 16 km na południe od równika.
Medycejskie wille i ogrody w Toskanii, Włochy
Toskania jako ostatnio popularny region turystyczny wśród Polaków, także ma nowe perełki na liście UNESCO. Trafiło na nią 12 toskańskich willi i 2 ogrody.
Posiadłości słynnego florenckiego rodu Medyceuszy pochodzą z XV-XVII wieku. Wśród nich znalazły się ogrody w Pratolino i we Florencji (Ogrody Boboli), Villa di Cerreto Guidi, Villa di Poggio Imperiale, Villa di Castello, Villa di Careggi i Villa La Petraia, Villa Medici di Fiesole, Villa di Cafaggiolo, Vill del Trebbio w San Piero a Sieve, Palazzo di Seravezza, La Magia w Quarrata, Villa di Poggio a Caiano i Villa di Carmignano.
Forty na wzgórzach w Radżastanie, Indie
Na zdjęciu: budowle łączące w sobie różne style architektoniczne świadczą o potędze tego regionu Indii w okresie od VIII do XVIII w.
Wpis zbiorowy na Liście Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego UNESCO obejmuje zespół sześciu fortów położonych w stanie Radżastan, w północno-zachodnich Indiach (Chittorgarh, Kumbhalgarh, Sawai Madhopur, Jhalawar, Dżajpur i Jaisalmer).
Tadżycki Park Narodowy (Góry Pamiru), Tadżykistan
Nie tak dawno pochłonięty wojną domową Tadżykistan, który wciąż boryka się z wieloma problemami jest przyrodniczym diamentem Eurazji, który jednak po raz pierwszy został wpisany na listę UNESCO.
Wschodnią część Tadżyckiego Parku Narodowego tworzy wysokogórski płaskowyż, zachodnią - ostre szczyty, których wysokość przewyższa w niektórych przypadkach 7000 m n.p.m. Znajduje się tu 170 rzek, ponad 400 jezior i co najmniej 1085 lodowców. Park narodowy o powierzchni ponad 2,5 mln ha jest pierwszym obiektem przyrodniczym Tadżykistanu na liście UNESCO.
Bergpark Wilhelmshohe, Niemcy
Park krajobrazowy otaczający pałac Wilhelmshohe w Kassel, założony został w 1696 r. z inicjatywy Karola I Heskiego.
Główną atrakcją parku jest pomnik Herkulesa oraz liczne kaskady, kanały wodne i fontanny. Zespół jest niezwykłym świadectwem estetyki baroku i romantyzmu.
Chersonez Taurydzki - starożytne miasto i chora, Ukraina
Obecnie w granicach administracyjnych Sewastopola na Krymie znajdują się ruiny antycznego miasta greckiego, będącego kolonią Miletu.
Chersonez Taurycki datowany jest na V w p.n.e. Na listę światowego dziedzictwa UNESCO został też wpisany otaczający miasto obszar wiejski (chora).
Rezerwat Biosfery El Pinacate i Gran Desierto de Altar, Meksyk
Rezerwat w północno-zachodnim Meksyku obejmuje dwie odrębne części: uśpiony wulkan Pinacate na wschodzie i obszar pustyni Altar na zachodzie, z wydmami osiągającymi wysokość 200 m.
Ten wpis należący do grupy dóbr przyrodniczych na liście UNESCO.
Pałac Golestan, Iran
Pałac jest perłą sztuki perskiej i jednym z najstarszych zabytków w Teheranie. Należy do grupy budynków królewskich, które niegdyś były zamknięte murami obronnymi.
Arcydzieło łączy elementy sztuki perskiej i zachodnich wpływów w architekturze.
Zabytkowe miasto portowe Levuka, Fidżi
Niskie zabudowania pierwszej kolonialnej stolicy Fidżi, zlokalizowane są na linii wybrzeża, wśród palm kokosowych i mangowców. Miasto rozwinęło się znacznie na początku XIX wieku jako centrum działalności handlowej, za sprawą Amerykanów i Europejczyków.
Przedmiotem obrad Komitetu Międzynarodowego była również m.in. ocena stanu zachowania wybranych obiektów znajdujących się na liście UNESCO.
Zabytki i miejsca historyczne w Kaesong, Korea Pn.
Potęgę miasta Kaesong stanowią pałace, kompleks grobowców i mury obronne.
Zespół 12 zabytków, zlokalizowanych na terenie miasta w południowej części kraju, jest świadectwem historii i kultury w okresie panowania dynastii Goryeo (Koryo), gdy mieściła się tu stolica (w X-XIV wieku).
Fudżi, święta góra i źródło inspiracji artystycznej, Japonia
Charakterystyczny szczyt Fudżi (Fuji-san), pokryty śniegiem przez większą część roku, od wieków jest bardzo popularnym motywem w sztuce japońskiej.
Najwyższy szczyt Kraju Kwitnącej Wiśni (3776 m n.p.m.) to święta góra wyznawców szintoizmu. Zlokalizowany na wyspie Honsiu, na południowy zachód od Tokio, czynny stratowulkan jest celem licznych pielgrzymek.
Etna, Włochy
Jeden z niewielu czynnych wulkanów położony jest na wschodnim wybrzeżu Sycylii.
Obecnie jest najwyższym i największym w Europie stożkiem wulkanicznym (145 km obwodu u podnóża, wysokość ok. 3323 m n.p.m.). Ostatnia erupcja nastąpiła 4 marca 2012 r.
Uniwersytet w Coimbrze - Alta i Sofia, Portugalia
Coimbra jest znakomitym przykładem zintegrowanego miasta uniwersyteckiego, o szczególnym układzie urbanistycznym i zachowanej przez wieki tradycji kulturowej.
Do najważniejszych obiektów uczelni należy XII-wieczna Katedra Santa Cruz oraz szereg budynków z XVI w.
Tienszan w Sinciangu (Xinjiang Tianshan), Chiny
W zachodnich Chinach położony jest region autonomiczny Sinciang i ma on bardzo urozmaiconą rzeźbę powierzchni - przebiega tu w kierunku równoleżnikowym fragment wielkiego systemu górskiego, Tienszanu.
We wschodniej jego części rozciąga się Kotlina Turfańska, jedno z najgłębszych zapadlisk tektonicznych świata (154 m p.p.m.).
Drewniane cerkwie w polskim i ukraińskim regionie Karpat, Polska/Ukraina
Po siedmiu latach na listę UNESCO ponownie wpisano polski obiekt.
Transgraniczny zespół 16 drewnianych cerkwi obejmuje 8 obiektów z terenu Małopolski i Podkarpacia (Brunary Wyżne, Kwiatoń, Powroźnik, Smolnik, Chotyniec, Owczary, Turzańsk, Radruż) oraz 8 cerkwi w ukraińskim rejonie Karpat (Drohobycz, Jasina, Matków, Potylicz, Rohatyń, Werbiąż Niżny, Użok, Żółkiew). Świątynie te stanowią najdoskonalsze osiągnięcia drewnianej architektury cerkiewnej swych czasów, do dziś zdumiewając skomplikowanymi rozwiązaniami konstrukcyjnymi. Najstarsze z nich pochodzą z przełomu XV i XVI w. Od 2003 r. na liście UNESCO znajdowały się drewniane kościoły południowej Małopolski - Binarowa, Blizne, Dębno, Haczów, Lipnica Murowana, Sękowa.
Na zdjęciu dawna cerkiew greckokatolicka p.w. św. Onufrego (obecnie kościół rzymskokatolicki pod tym samym wezwaniem) wzniesiona w roku 1853, remontowana wielokrotnie w wieku XIX, XX i XXI.
Baskijski ośrodek połowu wielorybów w Red Bay, Kanada
W XVI wieku we wschodniej części Kanady, nad Cieśniną Belle Isle (między półwyspem Labrador a Nową Fundlandią) baskijscy marynarze założyli osadę.
Aktualnie jest ona stanowiskiem archeologicznym, które ukazuje najwcześniejsze i najlepiej zachowane świadectwa europejskiej tradycji połowu wielorybów.
Królewskie Kopalnie Soli w Wieliczce i Bochni, Polska
Na liście UNESCO w 1978 roku została umieszczona kopalnia soli w Wieliczce. W tym roku rozszerzono wpis o zabytkową Kopalnię Soli w Bochni i Zamek Żupny w Wieliczce.
W Bochni zlokalizowana jest najstarsza na ziemiach polskich kopalnia, w której rozpoczęto wydobycie soli kamiennej. Jej początki sięgają połowy XIII w. Niezwykle cenną spuściznę kultury duchowej bocheńskich górników stanowią podziemne kaplice i miejsca kultu religijnego.
Archeologiczne zabytki w Al Zubarah, Katar
Miasto Al Zubarah jest największym stanowiskiem archeologicznym w całym Katarze i jednym z najlepiej zachowanych przykładów miast handlowych XVIII-XIX wieku w całej Zatoce Perskiej. Osada niegdyś była bogatym portem i ośrodkiem połowu pereł.
Na zdjęciu zabytek w tle uczestników Tour of Qatar.
Zabytkowe centrum w Agadez, Niger
Zabytkowe centrum podzielone jest na 11 dzielnic o nieregularnych kształtach.
Znajduje się tu 27-metrowy minaret, zbudowany w całości z gliny i mułu, będący najwyższą tego typu budowlą na świecie.
Znaczny rozkwit miasta miał miejsce w XV-XVI w., gdy dzięki strategicznemu położeniu na skrzyżowaniu szlaków transsaharyjskich, Agadez został siedzibą sułtana.
Gremium, składające się z przedstawicieli 21 państw wybranych spośród grona sygnatariuszy Konwencji UNESCO, rozpatrzyło propozycje kolejnych wpisów. Oceniono także stan zachowania wybranych obiektów znajdujących się na liście UNESCO.
Komitet postanowił umieścić sześć miejsc w Syrii na Liście Światowego Dziedzictwa w Zagrożeniu, by pomóc w ochronie i konserwacji cennych zabytków, które ucierpiały podczas konfliktu zbrojnego.
źródło : http://wiadomosci.wp.pl
źródło : http://wiadomosci.wp.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz