Kościół Świętej Mądrości Bożej, Hagia Sophia to arcydzieło architektury wszech czasów, synteza Wschodu i Zachodu, symbol Bizancjum - wciąż wywołuje dreszcz zachwytu, spotęgowany faktem, ze stoi w tym miejscu od dnia konsekracji 26 grudnia 537 r., niewzruszony przez trzęsienia ziemi ani upadki imperiów.
Świątynia, przez
długie wieki największa na świecie, wygląda jak konglomerat masywnych murów,
łuków i przypór, zwieńczony olbrzymia kopuła o średnicy 30 m. Cztery minarety w
rogach budowli sa wyraźnie obcym elementem, przypominającym jednak, ze tysiąc
lat po konsekracji Hagia Sophia na piec wieków stała się świątynia innych
wyznawców. Główny kościół cesarstwa bizantyjskiego został zamieniony na
imperialny meczet epoki osmańskiej, by w dobie republiki przeżyć desakralizacje
i stać się tym, czym jest obecnie: bezcennym muzeum obleganym przez tłumy
zwiedzających.
Wnętrze bazyliki
Główne wejście
prowadzi przez centralna Bramę Cesarską, niegdyś zarezerwowana wyłącznie dla
panujących. Według legendy, skrzydła drzwi wykonano z arki Noego. Podłużny
exonarteks (przedsionek zewnętrzny) wieńczy sklepienie pokryte w całości złota
mozaika. W lunecie ponad brama widnieje mozaika przedstawiająca tronującego
Chrystusa, który w lewej ręce trzyma Ewangelie otwarta na słowach: "Pokój
z wami. Ja jestem Światłością świata", a prawa błogosławi cesarza Leona VI
(zwanego Madrym, dzięki zamiłowaniu do teologii, choć burzliwe życie osobiste
ściągnęło nań ekskomunikę).
 |
| Loża sułtana z dekoracjami Fossatiego |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz